Prawidłowe żywienie jest podstawowym czynnikiem warunkującym zachowanie fizjologicznego rozwoju i zdrowia dziecka. Żywienie dziecka to nie tylko konieczność dostarczenia prawidłowej ilości substancji budulcowych i energetycznych, ale również dostosowanie rodzaju pożywienia do dojrzałości organizmu dziecka. Najwyższą ilość energii, konieczną do wzrastania musimy dostarczyć dziecku w pierwszych dwóch miesiącach życia. Naturalnym źródłem pożywienia jest mleko matki. Jest ono jedynym pokarmem swoistym gatunkowo zaopatrujący niemowlę we wszystkie potrzebne składniki w pierwszych 4-6 miesiącach życia. Wczesne karmienie dziecka – już w pierwszych dniach po urodzeniu – jest bardzo istotne. Gruczoł piersiowy wydala w tym czasie siarę zawierającą znacznie więcej białka, którego połowę stanowią immunoglobuliny mające ogromne znaczenie dla późniejszej odporności dziecka. Późniejszy skład mleka matki, zależny jest od diety oraz stanu jej odżywienia. Matka karmiąca swoje dziecko nie powinna palić papierosów, pić alkoholu, kawy, nie spożywać ostrych przypraw, ani leków. Jedynym wyjątkiem są leki, które przepisał lekarz po konsultacji i poinformowaniu go, że karmi swoje maleństwo. Dieta matki karmiącej powinna być poza tym normalna. Małe dziecko powinno być karmione na żądanie, czyli wtedy, kiedy głód sygnalizuje płaczem. W letniej porze roku, powinno się poić dziecko herbatką z rumianku. Jeśli jednak pokarmu naturalnego jest mało, zaleca się dokarmianie dziecka mlekiem modyfikowanym, którego skład jest w mniejszym lub większym stopniu upodobniony z mlekiem kobiecym. W 5-6 miesiącu życia dziecka, powinno się wprowadzać powoli pokarmy bezmleczne, czyli gotowana, zmiksowana marchewka, zupka jarzynowa lub kleik ryżowy z jabłkiem. Po 6-tym miesiącu życia, do diety dziecka można wprowadzić gotowane mięso drobiowe w postaci przetartej zupy. Do picia można podawać soki owocowe lub warzywne, jednak należy unikać soków cytrusowych, ponieważ mają właściwości alergiczne. Nowe pokarmy trzeba podawać dziecku plastikową łyżeczką.